Dit voormalig kloosterdomein tussen Strijbeek en Meerle in de gemeente Hoogstraten (België) is vandaag een rustgebied voor vele diersoorten. Vooral wild is hier in zijn nopjes. Bos, heide, vochtige graslanden, poelen en vijvers vormen de belangrijkste elementen. Opvallend bij een bezoek aan deze groene oase is de grote verscheidenheid aan vogels, maar je vindt er ook vele zoogdieren, amfibieën en insecten. Een ideale plek om even op adem te komen.

Planten

Typisch voor de streek is de aanwezigheid van de gagel, deze werd vroeger gebruikt om bier te brouwen, tot hop die taak overnam. In de Elsakker kan je deze unieke plant bewonderen langs de wandelpaden en rond de L-vormige vijvers langs de Polderdreef.

Het gebied bestaat vooral uit grove den, ruwe berk, zomereik en elzenbroekbos. In de kruidlaag, planten tot 135 cm hoog, tref je bochtige smele, pijpenstrootje, rankende helmbloem, vingerhoedskruid en wilde kamperfoelie aan. Dop- en struikheide verraden het oude landschap, waar heide eeuwenlang de toon zette. 
 In het voorjaar kleuren de graslanden wit van de pinksterbloemen. In de herfst duiken dan weer talloze paddenstoelen op. Veel voorkomende soorten zijn vliegenzwam en aardappelbovist.

Dieren

In de Elsakker wemelt het van de dieren. Roofvogels zoals buizerd, havik, torenvalk, bos- en ransuil broeden in de bossen, evenals gekraagde roodstaart en bonte vliegenvanger. Op open plekken vertoeven boompieper en houtsnip.

In de poelen en vijvers planten vijf soorten amfibieën zich voort: bruine en bastaardkikker, gewone pad, vinpoot- en alpenwatersalamander. De levendbarende hagedis durft ook wel eens bliksemsnel je pad te kruisen. Deze dieren lusten maar wat graag een sappig insect en daaraan is geen gebrek in de Elsakker. Je vindt hier zeldzame dagvlinders zoals groentje en bont dikkopje, sprinkhanen en talrijke libellen waaronder koraaljuffer, venwitsnuit en de zeldzame bosbeekjuffer. Onder de zoogdieren tellen we haas, eekhoorn, vos, ree, bunzing, egel en verschillende muizen.

Geschiedenis

Het natuurgebied “den Elsakker” dankt zijn naam aan de voormalige rentmeester Wouter van Elsacker, beheerder van dit gebied (rond 1588). Nadat het gebied in de loop der eeuwen verschillende eigenaars heeft gehad, kwamen er rond 1960 plannen om het gebied te verkavelen voor de bouw van woningen. Deze plannen zijn echter niet doorgevoerd.

Begin jaren 80 is het gebied aangekocht door Waters en Bossen (later agentschap voor Natuur en Bos). Het gebied is zeer divers opgebouwd. Naast de aangeplante naaldbomen kom je ook heidevelden, vennen, bloemrijke graslanden en gagelstruwelen tegen. Langs de Strijbeekse beek, waar de terreinomstandigheden natter zijn, staat voornamelijk elzenbroekbos.